Er zijn drie factoren die bepalend zijn voor het rendement van een beleggingsportefeuille: de economische groei, de liquiditeit en de waardering. Op korte termijn hebben economische groei en liquiditeit een grote invloed omdat die het dagelijkse sentiment beïnvloeden. Op lange termijn is waardering uiteindelijk bepalend voor het rendement. Wie begin jaren tachtig op een dieptepunt voor wat betreft de waardering van aandelen ging beleggen ontving in de decennia daarna een bovengemiddeld rendement op aandelen. Wie op de top van de markt in 2000 in aandelen ging beleggen, moest dat jarenlang bekopen met een benedengemiddeld rendement op aandelen. Toch stijgen aandelen niet omdat ze goedkoop of duur zijn. Bepalend is de ontwikkeling van de winst en daar spelen economie en liquiditeit een grote rol. Deze twee onderdelen zijn vaak communicerende vaten, op het moment dat het economisch slechter gaat komt de centrale bank met extra liquiditeit in de vorm van renteverlagingen. Omgekeerd geldt dat wanneer de economie oververhit dreigt te raken, de rente door centrale bankiers wordt verhoogd om de economische groei te remmen. Dit systeem zorgde er vele decennia voor dat de economie per saldo sterk kon groeien en daarmee ook de winsten van de bedrijven. Want op de echt lange termijn volgen aandelen altijd de onderliggende winstontwikkeling. Aandelen kunnen lange tijd overgewaardeerd zijn of lange termijn ondergewaardeerd, uiteindelijk kan niemand ontsnappen aan de zwaartekracht van de winstontwikkeling.

Lange termijnbeleggers zijn alleen geïnteresseerd in de winstontwikkeling van een bedrijf. En dan niet in de kwartaalcijfers, maar in het winstgenererend vermogen in de verre toekomst. Hoe ver beleggers vooruit kunnen kijken, wordt bepaald door de rente. Als de rente erg hoog is, dan is de waarde van die toekomstige winsten niet zo groot. Dan ligt de nadruk op de dichtbijgelegen jaren. Als de rente echter laag is dan zijn toekomstige winsten bijna even veel waard als de huidige winsten. Bedrijven die hun winst elk jaar kunnen laten groeien worden dan duurder. Omgekeerd zorgt een rentestijging voor een afwaardering. Dat fenomeen hebben beleggers dit jaar aan den lijve ondervonden. Met name bedrijven met een zonnige toekomst voor wat betreft de winstontwikkeling worden dit jaar afgestraft. Intuïtief lijkt dat niet juist, maar een goed bedrijf is nog geen goed aandeel. Het verschil tussen die twee is namelijk de waardering. Nu lijken alle renteverhogingen door de Amerikaanse centrale bank wel verdisconteerd te zijn in de rente op de kapitaalmarkten en daarmee ook in de aandelenmarkt. De markt gaat er zelfs al van uit dat in de Verenigde Staten de rente volgend jaar meerdere malen zal worden verlaagd. Door die pas op de plaats krijgen groei-aandelen afgelopen weken weer wat meer lucht.                                                                                                

Door de hoge inflatie wordt het effect van de communicerende vaten tussen economische groei en liquiditeit gefrustreerd. Om de huidige hoge inflatie de kop in te drukken zijn harde maatregelen vereist. Het enige wat centrale banken kunnen doen is de rente te verhogen om zo de vraag te remmen. Nu is de rente in absolute zin niet zo hoog, dus met dat remmende effect valt het nog wel mee. In de Verenigde Staten is de hypotheekrente in korte tijd gestegen van 3 procent naar 6 procent, maar die 6 procent is altijd nog lager dan de rente tijdens de huizenzeepbel die voorafging aan de Grote Financiële Crisis. Het gaat hier dus om het niveau, niet om de beweging. De theorie leert dat pas bij een rente die hoger is dan de inflatie de economie begint af te remmen en daar zijn we nog niet. Verder duurt het wel 12 tot 18 maanden totdat het monetaire beleid effect heeft op de economie. Wat dat betreft is het opvallend dat er volop gespeculeerd wordt op een recessie. Als de recessie komt is het nu al de meest voorspelde recessie ooit. In Europa wordt een recessie veroorzaakt door een specifiek probleem en dat is de dure energie uit Rusland. Als die niet meer wordt geleverd, dan is een diepe recessie in Europa onvermijdelijk. Toch is het onwaarschijnlijk dat hoge energieprijzen zullen dalen wanneer de ECB op de rem trapt. Het risico dat daarbij ook komt kijken is dat de zwakkere lidstaten buitengewoon gevoelig zijn voor een stijgende rente

In de Verenigde Staten is er wel sprake van een echte oververhitting van de economie. Voor een deel is dat het gevolg van de coronapandemie, een periode waarin consumenten gedwongen thuis zaten te sparen. Die consument staat er nog altijd goed voor. Er mag dan ook daar gespeculeerd worden op een recessie, in de huidige data is dat nog niet zichtbaar. Dat verklaart wellicht waarom winsttaxaties ondanks stijgende kosten en oplopende voorraden overeind blijven. In de komende weken zullen we zien of dat terecht is. Waarschijnlijk zal de beurs een onderscheid gaan maken tussen bedrijven die de groeiverwachtingen niet waarmaken en bedrijven die de groeiverwachtingen overtreffen. In de tussentijd bestaat het risico dat de centrale bank meer moet doen om de inflatie te remmen. Om de inflatie op peil te houden moeten die prijzen dit jaar wel net zo hard stijgen als in de afgelopen twaalf maanden.  Met de huidige soms spectaculaire stijgingen is dat onwaarschijnlijk. Uiteindelijk komt de inflatie lager uit, maar helaas wel hoger dan de doelstelling van 2 procent. Dat is minder een probleem voor aandelen dan voor obligaties. Wij hanteren een neutraal advies voor aandelen, omdat de bedrijfswinsten per saldo in de komende kwartalen kunnen tegenvallen en de rente verder kan stijgen. Tegelijkertijd zorgt deze markt er voor dat bepaalde aandelen of beleggingen onterecht te hard worden afgestraft. Wat dat betreft zijn er voor de actieve belegger steeds meer keuzemogelijkheden, mits die zich blijft richten op de onderliggende fundamenten. Obligaties zijn door het perspectief van een stijgende rente in combinatie met de hoge inflatie nog altijd onaantrekkelijk, maar als kredietopslagen verder stijgen, ontstaat wellicht een aardig instapmoment voor high yield obligaties. De nadruk blijft dus liggen op alternatieve beleggingen, ook omdat daar de ruis ten aanzien van economische groei en liquiditeit minder worden gevoeld. Uiteindelijk bepalen ook daar de fundamenten het rendement.

De besluiten van het Macrocomité van Auréus worden gebruikt voor de invulling van de Actieve portefeuille. In deze portefeuille worden aandelen, obligaties en alternatieve beleggingen over- of onderwogen en kunnen er actieve keuzes worden gemaakt voor bepaalde sectoren, regio’s, obligaties, looptijden ect. Risicobeperking is een belangrijk onderdeel van de Actieve portefeuille. De Markt/Factor portefeuille wijkt slechts beperkt af van de index (MSCI ACWI IMI). Er is sprake van een structurele allocatie naar vijf factoren om de factorpremie op lange termijn te innen. Daarom worden keuzes van het Macrocomité niet meegenomen. Wel wordt er geherbalanceerd wanneer het portefeuillegewicht 10 procent afwijkt van de neutrale allocatie.  De SRI-Impact-portefeuille heeft een focus op duurzame en impactvolle beleggingen/bedrijven, de benchmark voor deze portefeuille is de MSCI ACWI SRI. Om een kern van duurzame SRI-fondsen bevinden zich 6 impactsatellieten. Keuzes gemaakt in het Macrocomité worden voor zover relevant meegenomen in de SRI-Impact-portefeuille. Voor de Individuele Aandelenportefeuille maken wij gebruik van de research en beleggingsfilosofie van Financiële Diensten Amsterdam (FDA). Deze op groei- en kwaliteitsaandelen gerichte research/strategie heeft een allocatie naar Europese en Amerikaanse aandelen. Het doel is de outperformance van de benchmark (MSCI World). Keuzes gemaakt in het Macrocomité ten aanzien van over- of onderwegen van aandelen en obligaties worden meegenomen voor de allocatie in de Individuele Aandelenportefeuille, voor de regio- en de sectorverdeling volgen wij de research van FDA. 

Auréus streeft er naar om correcte en actuele informatie te verstrekken afkomstig van betrouwbare bronnen, maar kan de juistheid en volledigheid van de informatie in deze publicatie niet garanderen. Aan deze publicatie kunnen derhalve geen rechten worden ontleend. Auréus aanvaardt geen aansprakelijkheid voor enige directe of gevolgschade voortvloeiende uit het gebruik van deze publicatie of de inhoud ervan. Deze publicatie is niet bedoeld als een aanbod of verzoek tot aan- of verkoop van een financieel instrument en moet evenmin worden beschouwd als een persoonlijk beleggingsadvies, aangezien de inhoud van deze publicatie niet is toegesneden op de individuele (financiële) situatie en doelstellingen van beleggers. Potentiële beleggers worden er nadrukkelijk op gewezen dat aan beleggen financiële risico’s zijn verbonden. Zij dienen dan ook goed kennis te nemen van de inhoud van relevante informatie over desbetreffende belegging (prospectus, informatiememorandum, essentiële beleggersinformatie, essentiële-informatiedocument etc.) en worden geadviseerd onafhankelijk advies in te winnen om zich een goed oordeel te kunnen vormen over die risico’s en/of deze risico’s passen in/bij hun beleggingsdoelstellingen, financiële situatie, risicoprofiel en risico acceptatie. De waarde van een belegging kan fluctueren. Het is mogelijk dat beleggers bij verkoop of beëindiging van hun belegging minder terugkrijgen dan hun inleg. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.