Op de lange termijn is waardering de bepalende factor voor wat betreft rendement. Wat dat betreft is beleggen relatief simpel. Alleen op korte termijn is waardering een factor die nauwelijks invloed heeft op het rendement. Dit is ook goed terug te zien bij value-beleggen. Op lange termijn presteren goedkope aandelen weliswaar beter dan dure aandelen, maar er kunnen vele jaren overheen gaan voordat dit tot uitdrukking komt in het totale rendement. Dat zorgt er voor dat value-beleggers jarenlang kunnen achterblijven bij de markt, zelfs tot het moment dat de baas en/of de klant zegt dat ze er maar beter mee kunnen stoppen. Na de dotcom-hype waren er daardoor vrijwel geen value-beleggers meer over. De value-cyclus is wat dat betreft geen gemakkelijke strategie, beter is het dan om die te combineren of te verzachten met andere factoren.

Stijgende rentes en een stijgende aandelenmarkt hebben er voor gezorgd dat het verwacht rendement op aandelen in de Verenigde Staten nu min of meer gelijk is aan het rendement op kas en het rendement op bedrijfsobligaties. Wat dat betreft is de periode van TINA (There Is No Alternative) voorbij. Gecorrigeerd voor risico, geven bedrijfsobligaties waarschijnlijk het beste rendement. Voor de afweging om te gaan beleggen of het geld op een spaarrekening laten staan tegen meer dan 5 procent rendement, is bepalend wat men verwacht van de renteontwikkeling. Op het moment dat de rente over 12 maanden lager staat, dan is dit automatisch een impuls voor de aandelenmarkt. Dat kan in het totale rendement nogal wat uitmaken.

Nu is de Amerikaanse aandelenmarkt nog altijd relatief duur, maar dat is vrijwel uitsluitend te danken aan een selectie groep IT-bedrijven die ook nog eens tot de best presterende aandelen over de eerst helft van 2023 behoren. Gecorrigeerd voor deze aandelen oogt de Amerikaanse aandelenmarkt in absolute zin niet overdreven gewaardeerd, ook niet in historisch perspectief. Overigens valt het met die IT-waardering in historisch perspectief ook wel mee.

Nu zijn er natuurlijk verschillende waarderingsmaatstaven, maar voor de Verenigde Staten komen veel van die waarderingsmaatstaven tot dezelfde conclusie. Amerikaanse aandelen zijn in historisch perspectief duur. Alleen voor wat betreft de vrije kasstroom gerelateerd aan de koers, is de waardering in lijn met het historisch gemiddelde. Nu is het cash flow yield een belangrijke waarderingsmaatstaf, uiteindelijk gaat het immers om het rendement op het geïnvesteerde vermogen. Zeker tijdens de zoektocht naar rendement, oogden Amerikaanse aandelen daardoor aantrekkelijk

Het verschil tussen het winstrendement (omgekeerde koers/winstverhouding) en het rendement op staats(obligaties) wordt ook wel gezien als de aandelenrisicopremie die een aandelenbelegger krijgt boven op het risicovrije rendement. In de Verenigde Staten is dat verschil nu minder dan 2 procent, terwijl historisch 3 tot 4 procent gebruikelijk is. Andere landen zijn in dat opzicht veel goedkoper. Nu kan de situatie in de VS snel veranderen als de rente gaat dalen. Als de Fed er inderdaad in slaagt om de inflatie onder controle te krijgen zonder bijbehorende recessie, dan mag zelfs worden betoogd dat de risicopremie op Amerikaanse aandelen omlaag kan.

Op lange termijn wordt vaak naar de Shiller PE of Cyclical Adjusted PE (CAPE) gekeken. Deze maatstaf corrigeert voor de economische winstcyclus. Door de tienjaars winsten te middelen, wordt een beter beeld gegeven van de waardering. Alleen zijn de winstmarges nu al bijna tien jaar zo hoog dat deze middeling niet meer werkt.

Per saldo is er bij de huidige waardering op lange termijn voldoende opwaarts potentieel om in aandelen te beleggen. Een rentedaling kan helpen, zeker gezien de exponentiële relatie met aandelenwaardering (daar waar winsten juist een lineair verband hebben met waardering), iets dat vooral bij een lage rente een grote invloed heeft.

Abonneer op deze nieuwsbrief via www.aureus.eu/nieuwsbrief 

Voor tussentijdse updates, volg Auréus op Linkedin

De besluiten van het Macrocomité van Auréus worden gebruikt voor de invulling van de Actieve portefeuille. In deze portefeuille worden aandelen, obligaties en alternatieve beleggingen over- of onderwogen en kunnen er actieve keuzes worden gemaakt voor bepaalde sectoren, regio’s, obligaties, looptijden ect. Risicobeperking is een belangrijk onderdeel van de Actieve portefeuille. De Markt/Factor portefeuille wijkt slechts beperkt af van de index (MSCI ACWI IMI). Er is sprake van een structurele allocatie naar vijf factoren om de factorpremie op lange termijn te innen. Daarom worden keuzes van het Macrocomité niet meegenomen. Wel wordt er geherbalanceerd wanneer het portefeuillegewicht 10 procent afwijkt van de neutrale allocatie.  De SRI-Impact-portefeuille heeft een focus op duurzame en impactvolle beleggingen/bedrijven, de benchmark voor deze portefeuille is de MSCI ACWI SRI. Om een kern van duurzame SRI-fondsen bevinden zich 6 impactsatellieten. Keuzes gemaakt in het Macrocomité worden voor zover relevant meegenomen in de SRI-Impact-portefeuille. Voor de Individuele Aandelenportefeuille maken wij gebruik van de research en beleggingsfilosofie van Financiële Diensten Amsterdam (FDA). Deze op groei- en kwaliteitsaandelen gerichte research/strategie heeft een allocatie naar Europese en Amerikaanse aandelen. Het doel is de outperformance van de benchmark (MSCI World). Keuzes gemaakt in het Macrocomité ten aanzien van over- of onderwegen van aandelen en obligaties worden meegenomen voor de allocatie in de Individuele Aandelenportefeuille, voor de regio- en de sectorverdeling volgen wij de research van FDA. 

Auréus streeft er naar om correcte en actuele informatie te verstrekken afkomstig van betrouwbare bronnen, maar kan de juistheid en volledigheid van de informatie in deze publicatie niet garanderen. Aan deze publicatie kunnen derhalve geen rechten worden ontleend. Auréus aanvaardt geen aansprakelijkheid voor enige directe of gevolgschade voortvloeiende uit het gebruik van deze publicatie of de inhoud ervan. Deze publicatie is niet bedoeld als een aanbod of verzoek tot aan- of verkoop van een financieel instrument en moet evenmin worden beschouwd als een persoonlijk beleggingsadvies, aangezien de inhoud van deze publicatie niet is toegesneden op de individuele (financiële) situatie en doelstellingen van beleggers. Potentiële beleggers worden er nadrukkelijk op gewezen dat aan beleggen financiële risico’s zijn verbonden. Zij dienen dan ook goed kennis te nemen van de inhoud van relevante informatie over desbetreffende belegging (prospectus, informatiememorandum, essentiële beleggersinformatie, essentiële-informatiedocument etc.) en worden geadviseerd onafhankelijk advies in te winnen om zich een goed oordeel te kunnen vormen over die risico’s en/of deze risico’s passen in/bij hun beleggingsdoelstellingen, financiële situatie, risicoprofiel en risico acceptatie. De waarde van een belegging kan fluctueren. Het is mogelijk dat beleggers bij verkoop of beëindiging van hun belegging minder terugkrijgen dan hun inleg. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.