De eerste beleidsvergadering van de Federal Reserve van 2022 zit er op, het Federal Open Market Committee (FOMC) gaf aan dat de eerste renteverhoging in de Verenigde Staten in maart zal plaatsvinden. Waarschijnlijk zal de Amerikaanse centrale bank de beleidsrente dit jaar vier keer verhogen en de kans bestaat dat die gezien de oplopende inflatie zelfs wat naar voren worden gehaald. Dit beeld is niet wezenlijk anders dan waar de markt al rekening mee hield. Tegelijkertijd wordt het commentaar van de Fed wat scherper. De Fed gedraagt zich steeds meer als een havik en steeds minder als een duif.

De beeldspraak van haviken en duiven wordt vaker gebruikt als het gaat om het monetaire beleid. Haviken stemmen voor een strikter monetair beleid, met hogere rentetarieven om de inflatie onder controle te houden. Duiven willen een ruimer beleid, om juist de economie te stimuleren. De discussie in het FOMC gaat niet alleen meer over het aantal renteverhogingen, maar nu ook over kwantitatieve verkrapping. Dat is het tegenovergestelde van kwantitatieve verruiming. Sinds de Grote Financiële Crisis (GFC) hebben centrale banken met enige regelmaat obligaties opgekocht en die geparkeerd op de balans. Dat heeft tot gevolg dat de geldhoeveelheid toeneemt en centrale bankiers zien dit als een logisch vervolg wanneer de beleidsrente het nulpunt heeft bereikt. Na de GFC bereikte al dat geld nooit de reële economie, maar bleef vastzitten in het financiële systeem. Het gaat immers niet alleen om de hoeveelheid geld, maar ook om de beweging. Als het geld op een rekening blijft staan, doet het niets voor de economie. Dat is post-corona wel verbeterd, aan de ene kant door met nog veel grotere bedragen te smijten en aan de andere kant door ook fiscaal burgers rechtstreeks te laten profiteren. Kwantitatief verkrappen is het verkleinen van de balans van de Fed. Dat kan op twee manieren. Nu wordt de opbrengst van obligaties op vervaldatum automatisch herbelegd. Door daarmee te stoppen, neemt de omvang van de balans af. En andere mogelijkheid is door de obligaties op de balans rechtstreeks te verkopen. Waarschijnlijk zal de Fed in juli al aankondigen dat ze hiermee gaat beginnen en mogelijk al in september per maand 50 miljard dollar aan Treasuries ‘verkopen’ en 30 miljard aan hypotheekobligaties.

In elk antwoord dat Powell gaf als toelichting op de uitkomsten van het FOMC kwam naar voren dat de Fed de huidige expansie van de economie anders ziet als vorige. Dat betekent dat er ook een ander beleid is vereist. Beleid dat wordt bepaald door de economische data in de komende maanden. Daarmee verdwijnt het fenomeen van ‘forward guidance’. Normaal gesproken wil de Fed geen grote schok veroorzaken op de financiële markten en sondeert daarom renteverhogingen ver van tevoren. Door dit nu los te laten wordt de Fed dus onvoorspelbaarder en dat betekent dat markten een veiligheidsmarge zullen inbouwen. Alleen al die onvoorspelbaarheid zal de economie remmen. De boodschap die de Fed probeert uit te dragen, is dat ze er alles aan zal doen om haar geloofwaardigheid als inflatiebestrijder terug te krijgen, ongeacht wat dit zal doen met de economie en de financiële markten. Nu heeft de Fed dit zelf zover laten komen, met name door inflatie veel te lang te bestempelen als zijnde tijdelijk. Daardoor zal het nu meer moeite kosten om markten in het gareel te krijgen.

Financiële markten reageren negatief op het nieuws, maar reken er op dat Powell zijn toonzetting in de loop van het jaar zal matigen op het moment dat de inflatie zoals verwacht afkomt. De reactie van de markt is vooral ingegeven door de snelheid waarmee de Fed draait. Toch is de enige manier om het vertrouwen in de centrale bank als hoeder van koopkracht te herstellen. Oplopende rentes en hogere inflatie zijn uiteraard slecht nieuws voor beleggers in obligaties. Het risico bestaat dat 2022 wat dat betreft nog slechter zal zijn dan 2021. Aandelen zijn veel beter bestand tegen oplopende inflatie. Ook oplopende rente is over het algemeen geen probleem, omdat dit een teken is dat het beter gaat met de economie. Pas in de laatste fase van de renteverhogingen, wanneer die gaan drukken op de economie, krijgen aandelen het ook moeilijk. Wel zorgt kwantitatieve verkrapping voor minder liquiditeit en dat raakt vooral de marktsegmenten die daarvan het meest hebben geprofiteerd. Dit proces is feitelijk al gaande vanaf februari – april vorig jaar. Toen werd de piek bereikt in de meme stocks en de niet-winstgevende techbedrijven op de Nasdaq. Inmiddels staat 40 procent van de aandelen op de Nasdaq meer dan 50 procent onder de top. Nu zullen sentimentsfactoren bepalen waar de bodem ligt. Met de huidige volatiliteit (VIX nu op 32) wordt de gemiddelde beleggingshorizon vaak verkort tot een week. Wie de VIX afzet tegen de ontwikkeling van de aandelenmarkt zal zien dat een hoge VIX meestal een prima moment is om in te stappen.

Auréus streeft er naar om correcte en actuele informatie te verstrekken afkomstig van betrouwbare bronnen, maar kan de juistheid en volledigheid van de informatie in deze publicatie niet garanderen. Aan deze publicatie kunnen derhalve geen rechten worden ontleend. Auréus aanvaardt geen aansprakelijkheid voor enige directe of gevolgschade voortvloeiende uit het gebruik van deze publicatie of de inhoud ervan. Deze publicatie is niet bedoeld als een aanbod of verzoek tot aan- of verkoop van een financieel instrument en moet evenmin worden beschouwd als een persoonlijk beleggingsadvies, aangezien de inhoud van deze publicatie niet is toegesneden op de individuele (financiële) situatie en doelstellingen van beleggers. Potentiële beleggers worden er nadrukkelijk op gewezen dat aan beleggen financiële risico’s zijn verbonden. Zij dienen dan ook goed kennis te nemen van de inhoud van relevante informatie over desbetreffende belegging (prospectus, informatiememorandum, essentiële beleggersinformatie, essentiële-informatiedocument etc.) en worden geadviseerd onafhankelijk advies in te winnen om zich een goed oordeel te kunnen vormen over die risico’s en/of deze risico’s passen in/bij hun beleggingsdoelstellingen, financiële situatie, risicoprofiel en risico acceptatie. De waarde van een belegging kan fluctueren. Het is mogelijk dat beleggers bij verkoop of beëindiging van hun belegging minder terugkrijgen dan hun inleg. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.