In de afgelopen decennia – vooral na de Grote Financiële Crisis – is er veel geld gestroomd naar de index. De disruptieve innovatie van het indexbeleggen maakte het mogelijk om tegen relatief lage kosten te profiteren van het werk van actieve beleggers (free riders). Door de grote stroom geld richting indexbeleggen, was er sprake van een zichzelf vervullende voorspelling dat indexbeleggers ‘altijd’ beter presteren dan actieve beleggers. Die grote instroom richting passief beleggen heeft tot gevolg gehad dat actieve beleggers de kosten gingen verlagen en dat ze actiever gingen beleggen. Dat was goed nieuws, want niets is zo fnuikend voor het rendement als passief beleggen tegen actieve kosten. Tegenwoordig zijn indexbeleggingen niet meer weg te denken, maar aan de grote toestroom zitten wel degelijk ook nadelen. Het belangrijkste nadeel is meer filosofisch. Markten zijn er voor een optimale allocatie van besparingen richting investeringen. Bedrijven die innoveren en daarmee de productiviteit en de winst konden verhogen, kregen in het verleden het overgrote deel van de middelen. Nu krijgt het bedrijf met het grootste gewicht  in de index het meeste geld. Dat zijn dus vooral bedrijven die het in het verleden goed hebben gedaan, maar ook bedrijven die veel andere bedrijven hebben opgekocht. Dat is zelfs mogelijk gemaakt door de hogere waardering van bedrijven in de index als gevolg van het indexbeleggen. Indexbeleggen gaat mede  daardoor ten koste van de innovatie en de productiviteit. Wat dat betreft is het een geluk dat het aantal bedrijven dat aan een beurs is genoteerd al jarenlang krimpt. Tegenwoordig wordt de financiering van innovatieve bedrijven gedaan door private equity.

Verder heten ETFs ook wel indextrackers, maar zijn het geen passieve beleggingen meer. Alleen de meest brede wereldaandelenindex is passief, de rest wordt steeds actiever. Er is geen thema, geen land of sector te bedenken of er zijn wel meerdere indexbeleggingen op mogelijk. ETFs en indextrackers zijn tegenwoordig de portefeuillebouwstenen voor de actieve belegger. Nu zijn er ook beleggers die individuele aandelen kopen. Die moesten de afgelopen jaren ook opboksen tegen al dat geld dat naar de index stroomde. Per saldo is het de stock pickers sinds de Grote Financiële Crisis niet gelukt om de S&P 500 (een proxy voor de Amerikaanse aandelenmarkt) te verslaan, tot vorig jaar. Vorig jaar wist 62 procent van de stockpickers beter te presteren dan de index, het hoogste percentage sinds 2005. Nu is een voordeel voor de stockpickers dat in dergelijke actieve portefeuilles er vaak sprake is van cash drag, iets dat in een dalende markt zorgt voor een relatief gunstige performance. Verder kon sinds de Grote Financiële Crisis het meest worden verdiend door gewoon te blijven zitten in de best presterende aandelen, iets wat indexbeleggers automatisch doen, alleen draaide die trend in 2022.  Vorig jaar draaide de markt van zwaarwegende  groei-bedrijven naar value-bedrijven die nauwelijks meewegen in de index. Verder profiteren indexbeleggers ook van elke zeepbel op de aandelenmarkt, maar behoren indexbeleggers automatisch ook tot de grootste slachtoffers op het moment dat de zeepbel wordt doorgeprikt.

Vorig jaar augustus waren de vijf grootste bedrijven in de S&P 500 goed voor 25 procent van het totale gewicht in de S&P 500. Typisch beleggen stock pickers niet voor zo’n groot deel in de vijf grootste bedrijven. Die vijf bedrijven zorgen er voor dat de S&P 500 oogt als stevig gewaardeerd (17) terwijl exclusief die vijf bedrijven de koers/winstverhouding op 13 ligt. Net als bij het uiteenspatten van de dotcomzeepbel, is de kans groot dat gelijk gewogen indices in de komende jaren beter presteren dan naar marktkapitalisatie gewogen indices. Er zijn veel argumenten tegen deze Big-Tech zwaargewichten in te brengen. Allereerst zijn hun marges twee keer zo hoog als de rest van de markt, dat schreeuwt om disruptie. Verder neemt met hun omvang ook hun marktmacht toe, feitelijk zijn het monopolisten geworden en daar zijn toezichthouders ook achter gekomen.

Wie verder terugkijkt in de geschiedenis leert dat het met de top 10 grootste bedrijven in de index ruwweg 10 jaar later niet goed afloopt. Zeker omdat die grote bedrijven in de index bovengemiddeld hebben geprofiteerd van de coronapandemie, kan het tij nu draaien. Verder heeft de index ook de neiging om de meer risicovolle aandelen op te nemen. Naast het gewicht van de grote techbedrijven, zitten in de index nu eenmaal ook veel zombie-bedrijven, bedrijven die toegang hebben tot financiering omdat ze in de index zitten, maar nu het tijdperk van de negatieve rentes ten einde is, komen die sneller in de problemen.  Ook defensieve strategieën zoals value en low-vol vormen geen groot onderdeel van de index, maar presteerden vorig jaar we veel beter dan de markt.

Abonneer op deze nieuwsbrief via www.aureus.eu/nieuwsbrief 

Voor tussentijdse updates, volg Auréus op Linkedin

De besluiten van het Macrocomité van Auréus worden gebruikt voor de invulling van de Actieve portefeuille. In deze portefeuille worden aandelen, obligaties en alternatieve beleggingen over- of onderwogen en kunnen er actieve keuzes worden gemaakt voor bepaalde sectoren, regio’s, obligaties, looptijden ect. Risicobeperking is een belangrijk onderdeel van de Actieve portefeuille. De Markt/Factor portefeuille wijkt slechts beperkt af van de index (MSCI ACWI IMI). Er is sprake van een structurele allocatie naar vijf factoren om de factorpremie op lange termijn te innen. Daarom worden keuzes van het Macrocomité niet meegenomen. Wel wordt er geherbalanceerd wanneer het portefeuillegewicht 10 procent afwijkt van de neutrale allocatie.  De SRI-Impact-portefeuille heeft een focus op duurzame en impactvolle beleggingen/bedrijven, de benchmark voor deze portefeuille is de MSCI ACWI SRI. Om een kern van duurzame SRI-fondsen bevinden zich 6 impactsatellieten. Keuzes gemaakt in het Macrocomité worden voor zover relevant meegenomen in de SRI-Impact-portefeuille. Voor de Individuele Aandelenportefeuille maken wij gebruik van de research en beleggingsfilosofie van Financiële Diensten Amsterdam (FDA). Deze op groei- en kwaliteitsaandelen gerichte research/strategie heeft een allocatie naar Europese en Amerikaanse aandelen. Het doel is de outperformance van de benchmark (MSCI World). Keuzes gemaakt in het Macrocomité ten aanzien van over- of onderwegen van aandelen en obligaties worden meegenomen voor de allocatie in de Individuele Aandelenportefeuille, voor de regio- en de sectorverdeling volgen wij de research van FDA. 

Auréus streeft er naar om correcte en actuele informatie te verstrekken afkomstig van betrouwbare bronnen, maar kan de juistheid en volledigheid van de informatie in deze publicatie niet garanderen. Aan deze publicatie kunnen derhalve geen rechten worden ontleend. Auréus aanvaardt geen aansprakelijkheid voor enige directe of gevolgschade voortvloeiende uit het gebruik van deze publicatie of de inhoud ervan. Deze publicatie is niet bedoeld als een aanbod of verzoek tot aan- of verkoop van een financieel instrument en moet evenmin worden beschouwd als een persoonlijk beleggingsadvies, aangezien de inhoud van deze publicatie niet is toegesneden op de individuele (financiële) situatie en doelstellingen van beleggers. Potentiële beleggers worden er nadrukkelijk op gewezen dat aan beleggen financiële risico’s zijn verbonden. Zij dienen dan ook goed kennis te nemen van de inhoud van relevante informatie over desbetreffende belegging (prospectus, informatiememorandum, essentiële beleggersinformatie, essentiële-informatiedocument etc.) en worden geadviseerd onafhankelijk advies in te winnen om zich een goed oordeel te kunnen vormen over die risico’s en/of deze risico’s passen in/bij hun beleggingsdoelstellingen, financiële situatie, risicoprofiel en risico acceptatie. De waarde van een belegging kan fluctueren. Het is mogelijk dat beleggers bij verkoop of beëindiging van hun belegging minder terugkrijgen dan hun inleg. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.