Sinds de introductie van de euro proberen Europese regeringsleiders andere landen ervan te overtuigen dat Europa een opkomende supermacht is. Als alle landen in Europa bij elkaar worden genomen dan klopt dat. De Europese Unie heeft meer mensen, meer consumenten en een hoger BBP dan de Verenigde Staten. Als dat voldoende zou zijn, dan kunnen investeerders een deel van hun Treasuries ruilen naar Europese staatsobligaties. Vooral in de beginjaren van de euro (vanaf 2001) profiteerde de euro van deze beweging, maar na de Grote Financiële Crisis volgde ook de eurocrisis waardoor de euro toch minder populair werd. De Russische inval in de Oekraïne heeft het lot van de euro bezegeld. De Europese Unie mag dan wel een economische supermacht zijn, het is bepaald geen militaire supermacht. Ook loopt de regio niet echt voorop op het gebeid van technologische industrie. Pijnlijk is nu ook dat Europe geen vrije toegang heeft tot energie. Europa is afhankelijk van de Verenigde Staten en dan heeft het opnemen van Europese staatsobligaties vanuit diversificatie-oogpunt weinig toegevoegde waarde ten opzichte van Treasuries.

Door westerse valuta in te zetten als wapen tegen de Russen, accepteren de Russen geen westerse valuta meer. Maar er zit een groot verschil tussen de dollar en andere valuta. De dollar is tenminste nog een algemeen geaccepteerde reservemunt, maar de euro is juist een jonge munt die voorheen vrijwel al haar energie kocht in euro (van de Russen) waarna die euro’s weer terugkwamen in de vorm van saldo op bankrekeningen, maar ook in de vorm van huizen, voetbalclubs en luxe jachten. Dat is voorbij en zich realiserende dat dit hen ook kan overkomen, zullen de Arabieren en de Chinezen ook voorzichtiger worden met het parkeren van geld in euro. Voortaan moet Europa dollars verdienen om daarmee energie duur in te kopen. De vraag is waarmee? dDoor de hoge energieprijs kunnen Europese bedrijven niet concurreren op energie, ook zijn er weinig andere productiefactoren waardoor Europa goed kan concurreren. Lonen liggen relatief hoog en een nieuw probleem is dat Europa hierdoor een tekort heeft op de handelsbalans. Europa is hierdoor meer afhankelijk geworden van de Verenigde Staten.

In 2008 ging er nog 1,6 dollar in een euro. Nu nadert de euro pariteit met de dollar. De combinatie van de Europese frontlinie in de Oekraïense oorlog en de traagheid waarmee de ECB reageert op de inflatie zorgt er voor dat de euro elk moment pariteit met de dollar kan bereiken. Dat is voor het eerst sinds 2002. Jarenlang streefden autoriteiten naar een zwakkere euro. Dat zorgde voor meer export en ook voor meer inflatie (toen inflatie nog gewenst was). Nu zorgt de zwakke euro zelfs voor extra inflatie. Overigens geldt dit vooral tegen de dollar, tegen andere munten doet de euro het beter. Pariteit is een psychologische barrière die meerdere partijen tot denken zal aanzetten.

Het goede nieuws voor beleggers is dat er een alternatief is voor de eurozone en dat is China. Waar de correlatie tussen Europa en de Verenigde Staten  hoog zal blijven, beweegt China in de tegenovergestelde richting. Belangrijk verschil is de monetaire discipline van China ten opzichte van de monetaire gekte in Europa en de Verenigde Staten. Zelfs het omvallen van een groot bedrijf zorgt voor een sterkere renminbi. China heeft er uitdrukkelijk voor gekozen om het moral hazard-probleem te adresseren met Evergrande, waar de VS in het verleden met Lehman liet liggen. Daar waar de Chinese economische groei aan het versnellen is, vertraagt de groei hier met als mogelijk uitkomst een recessie. In China staat de geldkraan open, hier gaat ie dicht. Bovendien is in China de waardering laag, terwijl het normaliseringsproces hier pas net is begonnen. Verder is inflatie overduidelijk een westers probleem en geen Chinees probleem. De Chinese obligatiemarkt is niet voor niets de best presterende obligatiemarkt van de afgelopen tien jaar, ook voor aandelen is het beeld recent gedraaid.

De besluiten van het Macrocomité van Auréus worden gebruikt voor de invulling van de Actieve portefeuille. In deze portefeuille worden aandelen, obligaties en alternatieve beleggingen over- of onderwogen en kunnen er actieve keuzes worden gemaakt voor bepaalde sectoren, regio’s, obligaties, looptijden ect. Risicobeperking is een belangrijk onderdeel van de Actieve portefeuille. De Markt/Factor portefeuille wijkt slechts beperkt af van de index (MSCI ACWI IMI). Er is sprake van een structurele allocatie naar vijf factoren om de factorpremie op lange termijn te innen. Daarom worden keuzes van het Macrocomité niet meegenomen. Wel wordt er geherbalanceerd wanneer het portefeuillegewicht 10 procent afwijkt van de neutrale allocatie.  De SRI-Impact-portefeuille heeft een focus op duurzame en impactvolle beleggingen/bedrijven, de benchmark voor deze portefeuille is de MSCI ACWI SRI. Om een kern van duurzame SRI-fondsen bevinden zich 6 impactsatellieten. Keuzes gemaakt in het Macrocomité worden voor zover relevant meegenomen in de SRI-Impact-portefeuille. Voor de Individuele Aandelenportefeuille maken wij gebruik van de research en beleggingsfilosofie van Financiële Diensten Amsterdam (FDA). Deze op groei- en kwaliteitsaandelen gerichte research/strategie heeft een allocatie naar Europese en Amerikaanse aandelen. Het doel is de outperformance van de benchmark (MSCI World). Keuzes gemaakt in het Macrocomité ten aanzien van over- of onderwegen van aandelen en obligaties worden meegenomen voor de allocatie in de Individuele Aandelenportefeuille, voor de regio- en de sectorverdeling volgen wij de research van FDA. 

Auréus streeft er naar om correcte en actuele informatie te verstrekken afkomstig van betrouwbare bronnen, maar kan de juistheid en volledigheid van de informatie in deze publicatie niet garanderen. Aan deze publicatie kunnen derhalve geen rechten worden ontleend. Auréus aanvaardt geen aansprakelijkheid voor enige directe of gevolgschade voortvloeiende uit het gebruik van deze publicatie of de inhoud ervan. Deze publicatie is niet bedoeld als een aanbod of verzoek tot aan- of verkoop van een financieel instrument en moet evenmin worden beschouwd als een persoonlijk beleggingsadvies, aangezien de inhoud van deze publicatie niet is toegesneden op de individuele (financiële) situatie en doelstellingen van beleggers. Potentiële beleggers worden er nadrukkelijk op gewezen dat aan beleggen financiële risico’s zijn verbonden. Zij dienen dan ook goed kennis te nemen van de inhoud van relevante informatie over desbetreffende belegging (prospectus, informatiememorandum, essentiële beleggersinformatie, essentiële-informatiedocument etc.) en worden geadviseerd onafhankelijk advies in te winnen om zich een goed oordeel te kunnen vormen over die risico’s en/of deze risico’s passen in/bij hun beleggingsdoelstellingen, financiële situatie, risicoprofiel en risico acceptatie. De waarde van een belegging kan fluctueren. Het is mogelijk dat beleggers bij verkoop of beëindiging van hun belegging minder terugkrijgen dan hun inleg. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.