De situatie in Italië is altijd ernstig, maar zelden hopeloos. Draghi vertrekt definitief als premier van Italië. Nadat in eerste instantie president Mattarella hem zijn ontslagaanvraag had geweigerd, slaagde de laatste poging om de coalitie te rijmen niet. Draghi heeft nog altijd veel steun onder de Italiaanse bevolking, 50 tot 65 procent had liever gezien dat hij was aangebleven. Mogelijk dat dit helpt bij de komende verkiezingen. Inmiddels is de hashtag #poveraItalia trending op sociale media.

De woede richt zich nu vooral op de Vijfsterrenbeweging en Lega, de partijen die de crisis veroorzaakten. Toch lijkt voor het voortbestaan van de eurozone beter dat er nu verkiezingen plaatsvinden dan volgend jaar. Volgend jaar zit Italië waarschijnlijk in een diepe recessie en komt er een nieuwe stroom vluchtelingen uit Afrika op gang (mogelijk zelfs groter dan na de Arabische lente en de huidige vluchtelingen uit Oekraïne). Om op zo’n moment verkiezingen te houden, betekent waarschijnlijk dat meer dan 50 procent van de stemmen naar rechtse en van oorsprong euro sceptische partijen gaan.

Mochten er nu verkiezingen worden gehouden dan zal de Fratelli d’Italia de grote winnaar zijn. Deze rechtse oppositiepartij was de enig grote partij die succesvol oppositie voerde tegen de coalitie onder leiding van Draghi. Op 25 september komen er nu verkiezingen. Dat kan problemen opleveren met het opstellen van een begroting voor volgend jaar en dat is wel één van de voorwaarden om middelen uit het Europese herstelplan te ontvangen.  Draghi gokt er mogelijk op dat hij met de regering die volgt uit de verkiezingen van september beter kan samenwerken (ook met Europa) dan met de coalitie die de uitkomst is van de verkiezingen volgend jaar.

De regering van Draghi heeft er langer gezeten dan gemiddeld, maar liefst 17 maanden. Sinds de Tweede Wereldoorlog heeft Italië 69 keer een nieuwe regering gehad. Dat komt ook door het tactische spel dat elke keer wanneer een partij denkt voordeel te halen uit nieuwe verkiezingen daar ook op wordt gestuurd. Verder breken er ook bovengemiddeld vaak ruzies uit binnen een coalitie.

Italië heeft in de eerste twintig jaar van de introductie van de euro weinig plezier beleefd aan deelname. Het land wordt met enige regelmaat geteisterd door een recessie en bij elkaar is de Italiaanse economie in omvang even groot als twintig jaar geleden. Inmiddels is de schuld opgelopen tot 150 procent van het BBP en dat betekent bij een normale rente dat de schuld sneller stijgt dan de economie zal groeien. Het grootste risico is dat de rechtse partijen op een gegeven moment besluiten dat vertrek uit de euro de oplossing is.

De recente ontwikkelingen in de rente laten nog altijd zien dat de eurozone een divergerend en daarmee inherent instabiel systeem is. Voordeel van uitstappen is dat er in plaats van pijnlijke hervormingen de aanpassing pijnloos verloopt via de munt. Op het moment dat Italië uitstapt, eindigt waarschijnlijk ook de Europese Unie. Die zal niet lang daarna opgevolgd worden door een nieuwe Unie die in potentie twee keer zo groot is (inclusief VK, Zwitserland, Scandinavië). 

Tegelijkertijd is Italië al sinds de val van het Romeinse rijk in verval en was het land in de tussentijd toch de bakermat voor de renaissance, opera, radio, de piano, kranten, espresso machines, banken en Ferrari. Drie eeuwen lang was de Venetiaanse dukaat en de Florentijnse florijn zelfs de reservemunt van de wereld. De kracht van Europa ligt overduidelijk in de pluraliteit, niet in de uniformiteit. Toch zal het simpele feit dat er nu verkiezingen zijn in Italië opnieuw kunnen zorgen voor een eurocrisis. Door de speculatie op de uitkomst van de verkiezingen zullen buitenlandse beleggers zich even afzijdig houden. 25 september is beurstechnisch ook niet het meest gelukkige moment voor verkiezingen en de kans lijkt niet zo groot dat er daarna wel een stabiele coalitie komst. De ECB zal waken over Italië binnen de eurozone, maar is toch gedwongen om op hogere spreads in te stappen dan ze eigenlijk zou willen. Een spread van 300 basispunten betekent onvermijdelijk dat op termijn de Italiaanse schuld onhoudbaar hoog is. 

De besluiten van het Macrocomité van Auréus worden gebruikt voor de invulling van de Actieve portefeuille. In deze portefeuille worden aandelen, obligaties en alternatieve beleggingen over- of onderwogen en kunnen er actieve keuzes worden gemaakt voor bepaalde sectoren, regio’s, obligaties, looptijden ect. Risicobeperking is een belangrijk onderdeel van de Actieve portefeuille. De Markt/Factor portefeuille wijkt slechts beperkt af van de index (MSCI ACWI IMI). Er is sprake van een structurele allocatie naar vijf factoren om de factorpremie op lange termijn te innen. Daarom worden keuzes van het Macrocomité niet meegenomen. Wel wordt er geherbalanceerd wanneer het portefeuillegewicht 10 procent afwijkt van de neutrale allocatie.  De SRI-Impact-portefeuille heeft een focus op duurzame en impactvolle beleggingen/bedrijven, de benchmark voor deze portefeuille is de MSCI ACWI SRI. Om een kern van duurzame SRI-fondsen bevinden zich 6 impactsatellieten. Keuzes gemaakt in het Macrocomité worden voor zover relevant meegenomen in de SRI-Impact-portefeuille. Voor de Individuele Aandelenportefeuille maken wij gebruik van de research en beleggingsfilosofie van Financiële Diensten Amsterdam (FDA). Deze op groei- en kwaliteitsaandelen gerichte research/strategie heeft een allocatie naar Europese en Amerikaanse aandelen. Het doel is de outperformance van de benchmark (MSCI World). Keuzes gemaakt in het Macrocomité ten aanzien van over- of onderwegen van aandelen en obligaties worden meegenomen voor de allocatie in de Individuele Aandelenportefeuille, voor de regio- en de sectorverdeling volgen wij de research van FDA. 

Auréus streeft er naar om correcte en actuele informatie te verstrekken afkomstig van betrouwbare bronnen, maar kan de juistheid en volledigheid van de informatie in deze publicatie niet garanderen. Aan deze publicatie kunnen derhalve geen rechten worden ontleend. Auréus aanvaardt geen aansprakelijkheid voor enige directe of gevolgschade voortvloeiende uit het gebruik van deze publicatie of de inhoud ervan. Deze publicatie is niet bedoeld als een aanbod of verzoek tot aan- of verkoop van een financieel instrument en moet evenmin worden beschouwd als een persoonlijk beleggingsadvies, aangezien de inhoud van deze publicatie niet is toegesneden op de individuele (financiële) situatie en doelstellingen van beleggers. Potentiële beleggers worden er nadrukkelijk op gewezen dat aan beleggen financiële risico’s zijn verbonden. Zij dienen dan ook goed kennis te nemen van de inhoud van relevante informatie over desbetreffende belegging (prospectus, informatiememorandum, essentiële beleggersinformatie, essentiële-informatiedocument etc.) en worden geadviseerd onafhankelijk advies in te winnen om zich een goed oordeel te kunnen vormen over die risico’s en/of deze risico’s passen in/bij hun beleggingsdoelstellingen, financiële situatie, risicoprofiel en risico acceptatie. De waarde van een belegging kan fluctueren. Het is mogelijk dat beleggers bij verkoop of beëindiging van hun belegging minder terugkrijgen dan hun inleg. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.