Op de beurs betekent actief beleggen het selecteren van beleggingen op basis van een eigen inschatting van de waarde. Het doel van actieve beleggers is om ‘de markt te verslaan’ of om beter te presteren dan een bepaalde benchmark. Een passieve belegger koopt simpelweg de markt. Doelstelling is om een rendement te behalen dat gelijk is aan de index. Omdat actief beleggen duurder is dan passief beleggen en alle actieve beleggers samen nu eenmaal de markt vormen, zijn er veel actieve beleggers op de beurs die de index niet verslaan, na kosten wel te verstaan. Toch zit de kracht in de combinatie van passief en actief, al hangt dat wel samen met de eigen prioriteiten, tijdslijnen en doelstellingen.

In private markten wordt er normaal gesproken geen onderscheid gemaakt tussen actief en passief beleggen. Er wordt vaak gesteld dat alle private beleggingen actief zijn. Toch is dat niet het geval. Er zijn eigenlijk meer passieve dan actieve beleggers in private markten. Een passieve belegger in private markten is uitsluitend geïnteresseerd in het hogere rendement van deze categorie vergeleken met beursbeleggingen. Deze passieve beleggers bemoeien zich verder niet met de investeringen. Dat terwijl een actieve belegger op private markten zich meer gedraagt als een ondernemer, een ondernemer die actief waarde probeert toe te voegen. Actief op private markten gaat dus veel verder dan actieve beleggers op de beurs. Een actieve belegger in private markten probeert zelf waarde toe te voegen door zich te bemoeien met de dagelijkse gang van zaken. Zo bezien is het beter om passief beleggen in private markten te vergelijken met actief beleggen op de beurs. In beide gevallen bemoeien de aandeelhouders zich namelijk niet met de dagelijkse gang van zaken. Actief beleggen in private markten gaat een stap verder, de belegger wordt ondernemer en dit komt ten goede aan het rendement.

Actieve investeerders op private markten streven naar outperformance op lange termijn door actieve waardecreatie en hands-on management. Dat proberen de raden van bestuur bij beursgenoteerde bedrijve ook wel, maar daar gaat dit vaak fout. Zo wordt er bij beursgenoteerde bedrijven eigenlijk geen grote besluiten genomen zonder dat er een dure consultant ingehuurd, maar lukt het desondanks niet om veranderingen goed te implementeren. De strenge wet- en regelgeving, transparantievereisten in combinatie met de vaak afwijkende belangen van stakeholders zorgen meestal voor een suboptimaal eindresultaat, wat vaak betekent dat er geen waarde wordt toegevoegd, maar juist wordt vernietigd. Op private markten vormt die waardecreatie juist de kern van de investering. Dat zorgt er mede voor dat het nettorendement op private markten hoger ligt dan op de beurs. Veel beleggers hikken aan tegen de hogere kosten van investeren in private markten, maar dat komt omdat de kosten van private equity huis goed zichtbaar zijn, maar de kosten van door beursbedrijven ingehuurde consultants helemaal niet. Maar uiteindelijk komen alle kosten tot uiting in het netto-rendement en dan is private equity dus opeens goedkoop. Hetzelfde is ook zichtbaar in private investeringen in vastgoed. Er zijn investeerders die zich niet actief bemoeien met het vastgoed en uitsluitend geïnteresseerd zijn in het rendement. Dit zijn de passieve investeerders. Een actieve investeerder probeert zelf waarde toe te voegen (value add) en vaak vormt deze activiteit de kern van de investering en het rendement.

Nu steeds meer bestaande asset managers ook toetreden tot private markten, is het deze beleggers vooral te doen om het passieve rendement, ook omdat ze maar een klein deel van de totale investering in handen hebben. Hun investering is gebaseerd op actieve asset allocatie en de bedrijven die ze op private markten kopen zijn voor deze investeerders niet meer dan onderdeel van een grote portefeuille.  Actieve investeerders willen die bedrijven juist verder ontwikkelen. Daardoor is er wel een grotere behoefte aan talent bij actieve investeerders. Waar vroeg private equity nog wel eens het verwijt kreeg dat het alleen gaat om het optimaliseren van de balans door meer leverage toe te staan, moet er nu echt waarde worden toegevoegd. Er is minder ruimte voor opportunisme, er wordt geïnvesteerd op basis van een proces met als gevolg een veel meer voorspelbare uitkomst dan op de beurs. Een belegger op de beurs is dan ook wezenlijk wat anders dan een investeerder in private markten. Dat wijzigt ook nog eens in de tijd. Waar voorheen private markten vooral leken te gaan over het doen van deals uitmondend in financial engineering, gaat het nu veel meer om het managen, ontwikkelen en transformeren van bedrijven in de ‘echte’ economie. Door de sterke groei van private markten wordt deze activiteit ook steeds belangrijker voor de echte economie en vormen beleggingen in private markten tegenwoordig de kern van de portefeuille.

Abonneer op deze nieuwsbrief via www.aureus.eu/nieuwsbrief 

Voor tussentijdse updates, volg Auréus op Linkedin

De besluiten van het Macrocomité van Auréus worden gebruikt voor de invulling van de Actieve portefeuille. In deze portefeuille worden aandelen, obligaties en alternatieve beleggingen over- of onderwogen en kunnen er actieve keuzes worden gemaakt voor bepaalde sectoren, regio’s, obligaties, looptijden ect. Risicobeperking is een belangrijk onderdeel van de Actieve portefeuille. De Markt/Factor portefeuille wijkt slechts beperkt af van de index (MSCI ACWI IMI). Er is sprake van een structurele allocatie naar vijf factoren om de factorpremie op lange termijn te innen. Daarom worden keuzes van het Macrocomité niet meegenomen. Wel wordt er geherbalanceerd wanneer het portefeuillegewicht 10 procent afwijkt van de neutrale allocatie.  De SRI-Impact-portefeuille heeft een focus op duurzame en impactvolle beleggingen/bedrijven, de benchmark voor deze portefeuille is de MSCI ACWI SRI. Om een kern van duurzame SRI-fondsen bevinden zich 6 impactsatellieten. Keuzes gemaakt in het Macrocomité worden voor zover relevant meegenomen in de SRI-Impact-portefeuille. Voor de Individuele Aandelenportefeuille maken wij gebruik van de research en beleggingsfilosofie van Financiële Diensten Amsterdam (FDA). Deze op groei- en kwaliteitsaandelen gerichte research/strategie heeft een allocatie naar Europese en Amerikaanse aandelen. Het doel is de outperformance van de benchmark (MSCI World). Keuzes gemaakt in het Macrocomité ten aanzien van over- of onderwegen van aandelen en obligaties worden meegenomen voor de allocatie in de Individuele Aandelenportefeuille, voor de regio- en de sectorverdeling volgen wij de research van FDA. 

Auréus streeft er naar om correcte en actuele informatie te verstrekken afkomstig van betrouwbare bronnen, maar kan de juistheid en volledigheid van de informatie in deze publicatie niet garanderen. Aan deze publicatie kunnen derhalve geen rechten worden ontleend. Auréus aanvaardt geen aansprakelijkheid voor enige directe of gevolgschade voortvloeiende uit het gebruik van deze publicatie of de inhoud ervan. Deze publicatie is niet bedoeld als een aanbod of verzoek tot aan- of verkoop van een financieel instrument en moet evenmin worden beschouwd als een persoonlijk beleggingsadvies, aangezien de inhoud van deze publicatie niet is toegesneden op de individuele (financiële) situatie en doelstellingen van beleggers. Potentiële beleggers worden er nadrukkelijk op gewezen dat aan beleggen financiële risico’s zijn verbonden. Zij dienen dan ook goed kennis te nemen van de inhoud van relevante informatie over desbetreffende belegging (prospectus, informatiememorandum, essentiële beleggersinformatie, essentiële-informatiedocument etc.) en worden geadviseerd onafhankelijk advies in te winnen om zich een goed oordeel te kunnen vormen over die risico’s en/of deze risico’s passen in/bij hun beleggingsdoelstellingen, financiële situatie, risicoprofiel en risico acceptatie. De waarde van een belegging kan fluctueren. Het is mogelijk dat beleggers bij verkoop of beëindiging van hun belegging minder terugkrijgen dan hun inleg. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.