Vanaf het belastingjaar 2021 wordt er gekeken naar de werkelijke verdeling tussen sparen en beleggen. Daarbij gaat het niet om het werkelijke rendement. De belastingdienst hanteert een fictief rendement. Voor spaargeld is dat percentage pas begin 2024 bekend, want dan wordt de gemiddelde spaarrente over 2023 bepaald. De voorlopige indicatie van de belastingdienst begin dit jaar was 0,36 procent voor sparen. Nu de spaarrente stijgt, mag duidelijk zijn dat dit percentage veel hoger uitkomt. Wie op dit moment voor de keus staat om te gaan sparen of te gaan beleggen, weet bij sparen vrijwel zeker dat al het rendement tot aan het jaareinde naar de fiscus gaat. De fiscus eist immers bijna een derde van het rendement op, wat betekent bij spaargeld dat de laatste vier maanden van het jaar voor de fiscus zijn. Er is immers maar één peildatum en dat is 1 januari.

Negatief rendement op sparen

Het nettorendement op sparen tot aan het einde van het jaar is dus vrijwel nihil voor iemand die nu begint met sparen. Bovendien zorgt de inflatie er voor dat diezelfde spaarder gegarandeerd inteert op koopkracht. Zo’n gegarandeerd verlies van koopkracht is overigens niet zo vreemd bij sparen, zeker niet voor iemand die meerdere jaren het geld op een spaarrekening laat staan. Bij beleggen is er in ieder geval nog een kans dat er sprake is van een netto-positief rendement. Als het dus gaat om het bereiken van bepaalde doelstellingen met vermogen, al was het alleen maar de instandhouding van dat vermogen dan is het risico van sparen veel groter dan het risico van beleggen. Geld sparen, kost geld.

Positief nettorendement op beleggen

Wie nu start met beleggen moet belasting betalen in box 3 over een veel hoger fictief rendement. In plaats van het gemiddelde rendement over 2023 kijkt de fiscus nu naar een langjarig gemiddelde. Dat fictieve rendementis vastgesteld op 6,17 procent en dan mag er eind dit jaar dus bijna 2 procent worden afgetikt. Alleen is de kans op 2 procent rendement met beleggen tot het einde van het jaar is veel groter. Het lange termijn rendement op aandelen ligt hoger dan 6,17 procent. In tegenstelling tot sparen zijn daar de rendementen door het jaar heen niet gelijk verdeeld. De maanden oktober, november en december dragen statistisch bovengemiddeld veel bij. Alleen september is een lastige maand, maar dat sluit wel aan bij de beurswijsheid ‘Sell in May, remember to come back in September’.

Kansen in andere beleggingscategorieën

Het fictieve rendement op beleggen is niet uitsluitend gebaseerd op aandelen. Daarbij worden bijvoorbeeld ook obligaties en vastgoed meegenomen. Nu is de rente op obligaties wel gestegen, maar om de fictieve 6,17 procent te halen moet er worden ingeleverd op kredietwaardigheid (high yield) of liquiditeit (private debt). Met een recessie voor de boeg lijkt de laatste optie de voorkeur te hebben. Toch zou er ook op de obligatiemarkt tot aan het einde van het jaar meer dan 2 procent kunnen worden gemaakt. Vooral op het moment dat de komende recessie zorgt voor een rentedaling. Dan is er sprake van koerswinst boven op het bestaande couponrendement. De prognoserendementen op private markten op langere termijn liggen vrijwel allemaal boven de 6,17 procent.

Nu sparen, straks beleggen?

Vaak wordt een fiscale besparing hoger gewaardeerd dan een hoger nettorendement.  Dit is uiteraard geen rationele afweging. Wie een afweging maakt tussen sparen en beleggen moet kijken naar het nettorendement. Wie nu instapt heeft de keuze tussen het gegarandeerd netto nulrendement op een spaarrekening of een grote kans op een netto positief rendement bij beleggen. Wel is beleggen uiteraard iets voor de lange termijn. Op lange termijn stijgt ook de kans op een hoger nettorendement op beleggen vergeleken met sparen.

Han Dieperink, Chief Investment Strategist

Disclaimer