De ontwikkeling van de Amerikaanse dollar is zeer relevant voor de richting van de financiële markten. Of de wereld het nu wil of niet, de wereld is wel afhankelijk van de Amerikaanse dollar. De enige die dollars bij kan drukken is de Amerikaanse Federal Reserve. Daarmee is de Fed feitelijk de centrale bank van de wereld. Sinds maart 2021 neemt de groei van de dollarliquiditeit af (de tweede afgeleide dus), zoals ook is af te leiden uit de ontwikkeling van de M2-geldhoeveelheid in de Verenigde Staten. De piek in M2 viel samen met de piek in meer speculatieve assets zoals cryptovaluta, SPACs, IPO’s en aandelen van bedrijven die geen winst maken, maar wel hoog waren gewaardeerd. Nu staat de groei van de geldhoeveelheid op een punt waar er in het verleden meestal sprake was van een groot financieel ongeluk. Ook de ontwikkelingen in het VK hebben een relatie met de krimpende dollarliquiditeit. Hoewel het leek dat de impact op pond en rente een direct gevolg was van Trussonomics, was het vooral de beperkte liquiditeit in het wereldwijde financiële systeem die voor de grote uitslagen zorgde.

Er zijn verschillende redenen waarom de liquiditeit in de Verenigde Staten minder hard groeit. De centrale bank verhoogt de rente en verkleint de balans. Ook zorgen hogere olieprijzen voor minder dollarliquiditeit. Dagelijks worden er bijna 100 miljoen vaten per dag geconsumeerd en gelet op de vele weken dat olie onderweg is, gaat het dan al snel om een groot bedrag. Bovendien blijft inflatie niet beperkt tot olie, maar ook andere goederen in dollar stijgen in prijs en vereisen dus meer liquiditeit. Wat ook een rol kan spelen in het sterker worden van de dollar is dat andere landen (lees centrale bankiers) niet langer bereid zijn om het Amerikaanse begrotingstekort te financieren. Door de dollar als wapen in te zetten na de Russische inval in de Oekraïne, zullen weinig Russen Amerikaanse treasuries meer kopen. Omdat de Arabieren en de Chinezen elk moment hetzelfde kan overkomen, zijn zij ook niet meer zo happig op het financieren van het Amerikaanse begrotingstekort. Tegelijkertijd is de Amerikaanse overheid wel op zoek naar meer financiers en die moeten dus uit de VS komen. De omvangrijke Amerikaanse staatsschuld moet wel worden gefinancierd. Het is niet de eerste keer dat een munt juist sterker wordt op het moment dat er eigenlijk sprake is van een crisis. De yen steeg tussen 1990 en 1995 sterk, terwijl fundamenteel de munt onder druk zou moeten komen. Ook in aanloop naar de eurocrisis steeg de euro sterk. De hoge dollar gaat wel een probleem vormen voor de Amerikaanse bedrijfswinsten. Meestal worden valuta’s door bedrijven enige tijd van tevoren afgedekt, dus geleidelijk aan begint de pijn voor het Amerikaanse bedrijfsleven groter te worden. Ook voor Amerikaanse beleggers is de pijn dit jaar groot. We moeten terug naar de jaren twintig om een jaar te vinden waarin de ‘neutrale’ portefeuille het nog slechter heeft gedaan. Ook dat zorgt voor extra vraag naar dollars. Nu zijn het liquiditeitsproblemen in de Britse markt voor staatsobligaties, de Amerikaanse obligatiemarkt is vele malen groter.

De liquiditeitskrapte is op een punt aangekomen waarop deze zorgt voor financiële ongelukken. In het verleden reageerde de Fed dan met aanvullende liquiditeit, iets waar financiële markten duidelijk van profiteren. Het verschil met het verleden is wel dat beleidsmakers toen werden geconfronteerd met deflatie-risico’s en nu is het probleem inflatie. Uiteindelijk zal ook de Fed niet anders kunnen dan concluderen dat de huidige dollarmarkt te krap is en mogelijk dat er net als in het VK ook in de VS sprake zal zijn van nieuwe vormen van kwantitatieve verruiming, de welbekende draai in het monetaire beleid waar de hele markt naar uitkijkt.

Abonneer op deze nieuwsbrief via www.aureus.eu/nieuwsbrief 

Voor tussentijdse updates, volg Auréus op Linkedin

De besluiten van het Macrocomité van Auréus worden gebruikt voor de invulling van de Actieve portefeuille. In deze portefeuille worden aandelen, obligaties en alternatieve beleggingen over- of onderwogen en kunnen er actieve keuzes worden gemaakt voor bepaalde sectoren, regio’s, obligaties, looptijden ect. Risicobeperking is een belangrijk onderdeel van de Actieve portefeuille. De Markt/Factor portefeuille wijkt slechts beperkt af van de index (MSCI ACWI IMI). Er is sprake van een structurele allocatie naar vijf factoren om de factorpremie op lange termijn te innen. Daarom worden keuzes van het Macrocomité niet meegenomen. Wel wordt er geherbalanceerd wanneer het portefeuillegewicht 10 procent afwijkt van de neutrale allocatie.  De SRI-Impact-portefeuille heeft een focus op duurzame en impactvolle beleggingen/bedrijven, de benchmark voor deze portefeuille is de MSCI ACWI SRI. Om een kern van duurzame SRI-fondsen bevinden zich 6 impactsatellieten. Keuzes gemaakt in het Macrocomité worden voor zover relevant meegenomen in de SRI-Impact-portefeuille. Voor de Individuele Aandelenportefeuille maken wij gebruik van de research en beleggingsfilosofie van Financiële Diensten Amsterdam (FDA). Deze op groei- en kwaliteitsaandelen gerichte research/strategie heeft een allocatie naar Europese en Amerikaanse aandelen. Het doel is de outperformance van de benchmark (MSCI World). Keuzes gemaakt in het Macrocomité ten aanzien van over- of onderwegen van aandelen en obligaties worden meegenomen voor de allocatie in de Individuele Aandelenportefeuille, voor de regio- en de sectorverdeling volgen wij de research van FDA. 

Auréus streeft er naar om correcte en actuele informatie te verstrekken afkomstig van betrouwbare bronnen, maar kan de juistheid en volledigheid van de informatie in deze publicatie niet garanderen. Aan deze publicatie kunnen derhalve geen rechten worden ontleend. Auréus aanvaardt geen aansprakelijkheid voor enige directe of gevolgschade voortvloeiende uit het gebruik van deze publicatie of de inhoud ervan. Deze publicatie is niet bedoeld als een aanbod of verzoek tot aan- of verkoop van een financieel instrument en moet evenmin worden beschouwd als een persoonlijk beleggingsadvies, aangezien de inhoud van deze publicatie niet is toegesneden op de individuele (financiële) situatie en doelstellingen van beleggers. Potentiële beleggers worden er nadrukkelijk op gewezen dat aan beleggen financiële risico’s zijn verbonden. Zij dienen dan ook goed kennis te nemen van de inhoud van relevante informatie over desbetreffende belegging (prospectus, informatiememorandum, essentiële beleggersinformatie, essentiële-informatiedocument etc.) en worden geadviseerd onafhankelijk advies in te winnen om zich een goed oordeel te kunnen vormen over die risico’s en/of deze risico’s passen in/bij hun beleggingsdoelstellingen, financiële situatie, risicoprofiel en risico acceptatie. De waarde van een belegging kan fluctueren. Het is mogelijk dat beleggers bij verkoop of beëindiging van hun belegging minder terugkrijgen dan hun inleg. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.