De winst van de rechtse coalitie in Italië lijkt verzekerd door het optreden van Ursula von der Leyen in Princeton op 23 september. De uitlatingen van Von der Leyen – zelf gekozen als enige kandidaat na politiek handjeklap met Macron – zijn niet goed gevallen in Italië.  Vandaag zijn er verkiezingen en maandag rond het middaguur zijn 95 procent van de stemmen geteld. In totaal 51 miljoen Italianen mogen stemmen, maar er wordt de laagste opkomst sinds de Tweede Wereldoorlog verwacht. In 2018 was de opkomst nog 73 procent, nu wordt rekening gehouden met 65 procent.

Volgens de laatste opiniepeilingen (twee weken geleden) zou de rechtse coalitie van Fratelli d’Italia, Lega en Forza winnen en de interventie van Von der Leyen kwam daarna. De rechtse coalitie belooft de belastingen en de pensioenleeftijd te verlagen. Dat laatste moet er voor zorgen dat meer jongeren aan het werk komen in Italië. Op dit moment is 31 procent van de Italiaanse jongeren werkloos. Meer werk voor jongeren klinkt mooi, maar Italië heeft een sterk vergrijsde bevolking. De bevolking krimpt, minder mensen aan het werk en ook lagere belastingopbrengsten zijn het gevolg. Meer immigratie en een hogere arbeidsparticipatie zijn vereist, maar die zijn kansloos onder de nieuwe coalitie. De linkse partijen hebben geen coalitie gesloten. Als rechts wint dan is dat voor het eerst sinds Mussolini. Na de winst van de Zweedse anti-immigratie partij is dit ook de tweede overwinning van rechts in Europa. Eerder behaalde Marine Le Pen al een opmerkelijk sterk resultaat in de verkiezingen. Nu zitten er maar liefst 89 leden van haar partij in het Franse parlement. Wat al deze rechtse partijen gemeen hebben is dat ze traditioneel niet zoveel ophebben met Europa. Als Meloni aan de macht komt, kan ze bovendien optrekken met Polen en Hongarije. Op sommige terreinen zoals immigratie kunnen deze partijen wellicht één front vormen, maar op het gebied van bijvoorbeeld Oekraïne liggen de standpunten van Polen en Hongarije ver uiteen.

Ook de rechtse Italiaanse coalitie lijkt verdeeld over de Oekraïne. Salvini en Berlusconi zijn meer op de hand van Poetin, maar Meloni houdt vast aan militaire steun voor Oekraïne en de sancties richting Rusland. Italië blijft afhankelijk van Europese steun en dat is ook het machtsmiddel waar Von der Leyen mee dreigt om Italië in het gareel te houden. Het wordt er dus allemaal niet vriendelijker op in Europa. Dat terwijl Duitsland niet de meest soepele coalitie heeft, Macron  na de verkiezingen ook duidelijk zwakker staat en de Spaanse coalitie maar moet hopen dat de volgend jaar de extreem-rechtse Vox partij niet nodig heeft om een meerderheid te behalen. En dan moet de recessie in de eurozone nog beginnen.

In essentie blijft de eurozone een divergerend systeem. Dat betekent dat de komst van één munt er voor heeft gezorgd dat de verschillen tussen de verschillende landen zijn toegenomen en groter worden. Waar vroeger de eigen munt kon worden gebruikt om de verschillen te verkleinen, ontbreekt die flexibiliteit na de komst van de euro. Bij de start van de pandemie leek de eenheid in Europa ver te zoeken. Elk land gooide de grenzen dicht (een redelijk zinloze actie) en voerde een eigen coronabeleid. Alleen de Russische inval in de Oekraïne creëerde een gemeenschappelijke vijand waar na de druk van sociale media vergaande sancties op volgden. Italië heeft tot op heden weinig geprofiteerd van de voordelen van de euro. Sinds de start van de euro volgt de ene na de andere recessie. Veel meer dan de hoge schuld is het gebrek aan economische groei in essentie het probleem van Italië. Doordat zelfs een economische groei van 1 procent al lastig lijkt, betekent een rente boven dit niveau dat de Italiaanse staatsschuld alleen maar verder oploopt, zeker nu Italië na de pandemie niet meer kan beschikken over een primair surplus. Voor de goede orde, de tienjaarsrente in Italië is inmiddels boven de 4 procent uitgekomen.  Dit hoge rente is de belangrijkste reden dat de ECB dit en volgend jaar staatsobligaties blijft opkopen.  De Europese Unie en de euro zijn er gekomen dankzij de politiek en het is aan de politiek om er een eind aan te maken. De rechts coalitie heeft beloofd dat ze binnen de Europese Unie zal blijven, maar ook in Italië houden politici zich niet altijd aan de verkiezingsbeloftes.

De besluiten van het Macrocomité van Auréus worden gebruikt voor de invulling van de Actieve portefeuille. In deze portefeuille worden aandelen, obligaties en alternatieve beleggingen over- of onderwogen en kunnen er actieve keuzes worden gemaakt voor bepaalde sectoren, regio’s, obligaties, looptijden ect. Risicobeperking is een belangrijk onderdeel van de Actieve portefeuille. De Markt/Factor portefeuille wijkt slechts beperkt af van de index (MSCI ACWI IMI). Er is sprake van een structurele allocatie naar vijf factoren om de factorpremie op lange termijn te innen. Daarom worden keuzes van het Macrocomité niet meegenomen. Wel wordt er geherbalanceerd wanneer het portefeuillegewicht 10 procent afwijkt van de neutrale allocatie.  De SRI-Impact-portefeuille heeft een focus op duurzame en impactvolle beleggingen/bedrijven, de benchmark voor deze portefeuille is de MSCI ACWI SRI. Om een kern van duurzame SRI-fondsen bevinden zich 6 impactsatellieten. Keuzes gemaakt in het Macrocomité worden voor zover relevant meegenomen in de SRI-Impact-portefeuille. Voor de Individuele Aandelenportefeuille maken wij gebruik van de research en beleggingsfilosofie van Financiële Diensten Amsterdam (FDA). Deze op groei- en kwaliteitsaandelen gerichte research/strategie heeft een allocatie naar Europese en Amerikaanse aandelen. Het doel is de outperformance van de benchmark (MSCI World). Keuzes gemaakt in het Macrocomité ten aanzien van over- of onderwegen van aandelen en obligaties worden meegenomen voor de allocatie in de Individuele Aandelenportefeuille, voor de regio- en de sectorverdeling volgen wij de research van FDA. 

Auréus streeft er naar om correcte en actuele informatie te verstrekken afkomstig van betrouwbare bronnen, maar kan de juistheid en volledigheid van de informatie in deze publicatie niet garanderen. Aan deze publicatie kunnen derhalve geen rechten worden ontleend. Auréus aanvaardt geen aansprakelijkheid voor enige directe of gevolgschade voortvloeiende uit het gebruik van deze publicatie of de inhoud ervan. Deze publicatie is niet bedoeld als een aanbod of verzoek tot aan- of verkoop van een financieel instrument en moet evenmin worden beschouwd als een persoonlijk beleggingsadvies, aangezien de inhoud van deze publicatie niet is toegesneden op de individuele (financiële) situatie en doelstellingen van beleggers. Potentiële beleggers worden er nadrukkelijk op gewezen dat aan beleggen financiële risico’s zijn verbonden. Zij dienen dan ook goed kennis te nemen van de inhoud van relevante informatie over desbetreffende belegging (prospectus, informatiememorandum, essentiële beleggersinformatie, essentiële-informatiedocument etc.) en worden geadviseerd onafhankelijk advies in te winnen om zich een goed oordeel te kunnen vormen over die risico’s en/of deze risico’s passen in/bij hun beleggingsdoelstellingen, financiële situatie, risicoprofiel en risico acceptatie. De waarde van een belegging kan fluctueren. Het is mogelijk dat beleggers bij verkoop of beëindiging van hun belegging minder terugkrijgen dan hun inleg. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.