De Belgische staatsbon is niet voor Nederlanders. Dit is in tegenstelling met wat in sommige kranten wordt geschreven.  Een Belgische staatsbon is niets meer dan een staatsobligatie bestemd voor particulieren. De Belgische overheid kwam in het nieuws door de grote belangstelling voor de nieuwe staatsbon. Deze heeft een looptijd van een jaar en een vergoeding van 3,30 procent. Na de roerende voorheffing blijft daar 2,81 procent van over. De roerende voorheffing is een Belgische belasting op inkomsten. Nu betalen Belgen bij een commerciële bank 30 procent roerende voorheffing over spaargeld. De Belgische staat concurreert nu direct met deze banken met een roerende voorheffing van slechts 15 procent. Het doel van de Belgische staat is dan ook om rechtstreeks te concurreren met de banken. Daarmee hoopt de staat de banken te dwingen de rente te verhogen

De Belgische staatsbon is niet voor Nederlanders

Nederlanders kunnen de roerende voorheffing verminderen tot 0 procent door middel van het ‘Attest roerende voorheffing niet-inwoners’ (meestal digitaal tijdens een termijndeposito-aanvraag), maar moeten uiteraard wel belasting betalen in box 3. Vroeger was dat 30 procent belasting over 4 procent rendement, ongeacht de onderliggende belegging. Tegenwoordig is dat rendement opgesplitst. Voor beleggen rekent men met 6,17 procent, voor sparen 0,36 procent en voor schulden 2,57 procent. Geld op een spaarrekening wordt gezien als spaargeld, maar een staatsbon (staatslening) is een belegging. Dus een Nederlandse particulier betaalt dan 32 procent over 6,17 procent en dat is iets meer dan 1,97 procent belasting. Van die 3,3 procent blijft dus netto iets meer dan 1,3 procent over. Over spaargelden hoeft in Nederland op dit moment slechts afgerond 0,12 procent belasting te worden betaald. Verder vallen in Nederland spaardeposito’s onder spaargeld, maar de daarop sterk lijkende beleggingen als kortlopende obligaties en geldmarktfondsen onder beleggingen. De Belgische staatsbon is niet voor Nederlanders.

Hogere rente zorgt voor lagere koersen

In plaats van een kortlopende staatsobligatie zijn ook de zeer langlopende staatsobligaties in het nieuws. Het opvallende is dat overheden nauwelijks gebruik hebben gemaakt van de lage rente om zich voor langere tijd te financieren. Zowel in Europa als in de Verenigde Staten heeft minder dan 20 procent van de staatsleningen een looptijd van langer dan 15 jaar. Daardoor ligt de duration van alle leningen net iets boven de 7. In de Verenigde Staten bestaat minder dan 10 procent van de staatsleningen uit obligaties met een looptijd van 7 tot 15 jaar. Dat betekent dat daar het overgrote deel van de staatsobligaties in de komende zeven jaar moet worden geherfinancierd, elke jaar typisch zo’n 15 procent.

100 jaar Oostenrijk

Er zijn wel staatsleningen die zeer lang lopen. Zo heeft Oostenrijk in 2020 een staatslening uitgegeven met een looptijd van 100 jaar en een coupon van slechts 0,85 procent. Door de rentedaling steeg deze lening tot 140 procent, maar is inmiddels gedaald tot onder de 40 procent. Dat betekent dus een stijging van 150 procent om weer op pari uit te komen en dat klinkt natuurlijk als een spectaculair rendement. Toch is het effectieve rendement van deze lening maar 2,5 procent, waarmee maar weer eens de kracht van samengesteld rendement wordt aangetoond. Volgens Einstein het achtste wereldwonder.

Nederlands alternatief

Wie zich toch aangetrokken voelt tot zo’n bijzonder lange lening, kan beter het Nederlandse alternatief nemen. Nederland heeft een staatslening die bijna net zo gevoelig is voor de rente als de Oostenrijkse lening. Deze lening loopt tot 2052 – dat is dus maar liefst 68 jaar korter – en heeft geen coupon. Deze lening is gedaald van boven de 100 procent naar nu ongeveer 45 procent. Het effectieve rendement tot aflossing in 2052 is daarmee 2,8 procent, gelijk aan de staatsbon in België na de roerende voorheffing. Echter, de Belgische staatsbon is niet voor Nederlanders.

Han Dieperink, Chief Investment Strategist