Bedrijven die elk jaar een dividend uitkeren, lijken op obligaties die elk jaar rente betalen. Aan dat dividend zit het grote voordeel dat de uitkering normaal gesproken meestijgt met de winstontwikkeling. Winsten die op lange termijn de inflatie verslaan. Het essentiële verschil tussen beleggen in aandelen en beleggen in obligaties zit in de compensatie voor inflatie. Voor obligaties is inflatie de grote vijand, terwijl aandelen op lange termijn veel beter in staat zijn om de koopkracht van het vermogen te handhaven.

Niet alle dividenden zijn gelijk

Nu zijn er verschillende manieren van dividendbeleggen. Er zijn strategieën die focussen op een hoog dividend, terwijl anderen de voorkeur hebben voor bedrijven met een historie van groeiende dividenden. Verder kan het ook van belang zijn om te weten hoe het dividend is gefinancierd. Nu zorgt het selecteren van bedrijven op basis van dividend er al snel voor dat er een eenzijdige portefeuille ontstaat met laag gewaardeerde bedrijven die niet groeien. Bedrijven die groeien investeren immers een groot deel van de kasstroom in de groei van het bedrijf en worden niet geselecteerd. Daarnaast zijn er bedrijven die vanuit strategisch perspectief veel waarde hechten aan een stevige liquiditeitspositie of bijvoorbeeld aandelen inkopen in plaats van dividend uit te keren. Het gevolg is dat dat het selecteren van bedrijven op basis van dividend al snel zorgt voor een portefeuille met een eenzijdig karakter.

Dividend = Value

Feitelijk is er bij een dividendportefeuille sprake van een verkapte value-strategie. Nu kan zo’n strategie op lange termijn zorgen voor een bovengemiddeld rendement, maar dat komt onder andere door de grote uitslagen op korte termijn. Value-aandelen kunnen jarenlang achterblijven bij de markt en wel zo sterk dat veel value-beleggers deze cyclus niet overleven. Op een gegeven moment zegt hun baas of de klant dat ze maar moeten stoppen met value-beleggen. Neem bijvoorbeeld de dotcom-hype. Daarna bleven er opvallend weinig value-beleggers over, terwijl dat nu precies het juiste moment was om in value te beleggen.

De beruchte value-trap

Een nadeel van value-beleggen is verder dat er bedrijven zijn die echt goedkoop zijn en bedrijven die goedkoop zijn voor een reden. De echte value-bedrijven zijn bedrijven die om welke reden dan ook genegeerd worden door de markt, vaak in een segment dat bepaald niet geliefd is en daardoor ook nog eens nauwelijks worden gevolgd door analisten. Maar er zijn ook bedrijven waar het dividendrendement aantrekkelijk lijkt door een koersval, maar waar deze manier van selecteren alleen maar zorgt voor een portefeuille met problemen. Value-beleggen heeft daardoor de neiging om kwaliteitsbedrijven te negeren.

Kwaliteit boven kwantiteit

Door bij het dividendbeleggen de factoren value en kwaliteit te combineren ontstaat een portefeuille die veel beter voldoet aan de doelstellingen van een dividendbelegger. Vaak zien die dividendbeleggen als een goed alternatief voor het beleggen in obligaties of juist in combinatie met een obligatieportefeuille. Vaak streven die beleggers naar een stabiele inkomensstroom en niet naar de soms grote uitslagen van een value-portefeuille. Uit onderzoek blijkt dat het combineren van dividend en kwaliteit juist waarde kan toevoegen. Kwaliteitsbedrijven die op lange termijn hun dividend kunnen laten groeien presteren beter dan bedrijven die uitsluitend een hoog dividend uitkeren.

Combineer dividend met kwaliteit

De samenstelling van een portefeuille met bedrijven die dividenden uitkeren, wijkt op dit moment sterk af van de brede index. Zo staan tech-bedrijven er niet om bekend dat ze hoge dividenden uitkeren. Dat verklaart ook waarom veel dividend-strategieën in de afgelopen jaren achterblijven bij de brede index, maar gelet op het grote waarderingsverschil tussen value en groei (met name tech) is er mogelijk sprake van een aantrekkelijk startmoment voor dividendbeleggen.

Han Dieperink, Chief Investment Officer

Disclaimer