In 2019 kwam Apple met de Apple Card. Vanaf de start werkt Apple samen met Goldman Sachs. Goldman is sinds september 2008 een bank, maar wel een bank zonder retailbedrijf.  Goldman heeft inmiddels ook een eigen online retailbedrijf, genaamd Marcus. In de afgelopen weken heeft Apple, samen met Goldman, twee nieuwe producten gelanceerd. De eerste is Apple Pay Later, waarmee kopers (met de Apple Card) hun aankopen later kunnen betalen, een vorm van direct lending. Gezien de gigantische kasreserves van Apple is dat goed nieuws voor het bedrijf. Het andere nieuwe product is Apple Savings, waarmee Amerikaanse klanten 4,15 procent rente krijgen op hun spaarrekening. Die spaarrekening staat gewoon bij Goldman, want Apple is geen bank. Nu geeft Marcus op dit moment 3,9 procent rente en er zijn verschillende aanbieders in de Verenigde Staten die nog hogere percentages geven, maar vergeleken met de gemiddelde bank in de Verenigde Staten is 4,15 procent al snel 10 tot 15 keer zo veel dan wat de traditionele banken aan rente geven op een spaarrekening. Deze percentages zijn ook veel meer in lijn met de vergoeding op geldmarktfondsen.

Nu is de huidige rentevergoeding gezien de rentecurve eenvoudig haalbaar. De federal funds rate staat op 5 procent, dus dan blijft er nog voldoende marge over. In mei gaat de Fed de rente waarschijnlijk nog met 0,25 procent verhogen, dus dan kan de vergoeding verder omhoog. Dat is ook de reden waarom geldmarktfondsen wat hoger kunnen zitten, die zitten verder op de curve. Dat traditionele banken zo weinig geven is omdat die scheef zitten met hun uitzettingen en kennelijk nog altijd omkomen in de liquiditeit. De overmatige liquiditeit heeft er voor gezorgd dat ze de afgelopen jaren veel staatsobligaties hebben gekocht. Die zijn door de rentestijging in waarde gedaald en door de inverse rentecurve ligt de huidige opbrengst veel lager dan de beleidsrente van de Fed.

Een online spaarrekening is op zich niet zo bijzonder, maar Apple heeft 1,2 miljard gebruikers wereldwijd. Alleen al de huidige dienstentak van Apple behaalt een hogere winst (55 miljard dollar) dan JP Morgan en Citi samen. Door deze nieuwe diensten is Apple effectief een bank geworden en daarmee dus een concurrent van andere banken. Door de omvang van Apple trekt zoiets meteen de aandacht van de autoriteiten. Zie bijvoorbeeld Apple Pay. Zo maakt nu 75 procent van de Apple gebruikers al gebruik van Apple Pay, de reden waarom de Europese commissie al een mededingingsonderzoek heeft ingesteld (ongetwijfeld geholpen door de lobby’s van bestaande partijen). Voordeel voor Apple is dat het via de iPhone gebruik maken van data waar traditionele banken geen toegang toe hebben. Dat betekent dat Apple eenvoudiger en ook goedkoper krediet kan verlenen, omdat ze met behulp van kunstmatige intelligentie nu eenmaal veel meer weet van de klant.

De ‘timing’ van deze aankondiging kon niet veel beter. Bij een sterk stijgende beleidsrente is het normaal dat de rente op spaarrekeningen achterblijft. In de Verenigde Staten stappen veel consumenten dan over op geldmarktfondsen, maar dat is vergeleken met Apple savings toch een grotere stap. In Europa blijven klanten veel trouwer aan hun bank en zijn daardoor geldmarktfondsen minder populair. Wellicht dat het komt omdat in Europa het ook niet meer zo eenvoudig is om een rekening te openen. Hoewel het feitelijk geen echt nieuwe innovatie is, zorgt het platform van Apple mogelijk wel voor de disruptie.

Deze ontwikkeling kan zorgen voor een vervolg van de bankencrisis. Een bank heeft immers altijd een slechte balans. De verliezen op staatsobligaties op de balans zijn papieren verliezen. Mogelijk dat die verliezen gerealiseerd moeten worden als het spaargeld overstapt naar Apple Savings. Bij elkaar zijn die papieren verliezen even groot als ruwweg het totale eigen vermogen van de Amerikaanse banken, al is de pijn natuurlijk niet gelijk verdeeld. Om te voorkomen dat het spaargeld vertrekt naar Apple Savings, zullen de banken de rente op een spaarrekening moeten verhogen. Linksom of rechtsom gaat het dus ten koste van de winst van de banken. Uit een onderzoek van 2016 blijkt dat consumenten een spaarrekening gemiddeld 16 jaar aanhouden, dus als Apple nu weet te bewerkstelligen dat een groot deel overstapt, is de kans klein dat die in de toekomst nog terug gaan naar hun bank. Er zijn wel enkele beperkingen aan de overstap naar Apple Savings. Zo geldt de rente alleen voor deposito’s tot 250.000 dollar en duurt het zeven dagen om geld over te boeken van een spaarrekening naar een betaalrekening. Kennelijk is de techniek aan de achterkant nog niet volledig geoptimaliseerd, maar de financiële dienstverlening van Apple is dan ook nog in ontwikkeling en vormt daarmee een directe bedreiging voor traditionele en neobanken.

Abonneer op deze nieuwsbrief via www.aureus.eu/nieuwsbrief 

Voor tussentijdse updates, volg Auréus op Linkedin

De besluiten van het Macrocomité van Auréus worden gebruikt voor de invulling van de Actieve portefeuille. In deze portefeuille worden aandelen, obligaties en alternatieve beleggingen over- of onderwogen en kunnen er actieve keuzes worden gemaakt voor bepaalde sectoren, regio’s, obligaties, looptijden ect. Risicobeperking is een belangrijk onderdeel van de Actieve portefeuille. De Markt/Factor portefeuille wijkt slechts beperkt af van de index (MSCI ACWI IMI). Er is sprake van een structurele allocatie naar vijf factoren om de factorpremie op lange termijn te innen. Daarom worden keuzes van het Macrocomité niet meegenomen. Wel wordt er geherbalanceerd wanneer het portefeuillegewicht 10 procent afwijkt van de neutrale allocatie.  De SRI-Impact-portefeuille heeft een focus op duurzame en impactvolle beleggingen/bedrijven, de benchmark voor deze portefeuille is de MSCI ACWI SRI. Om een kern van duurzame SRI-fondsen bevinden zich 6 impactsatellieten. Keuzes gemaakt in het Macrocomité worden voor zover relevant meegenomen in de SRI-Impact-portefeuille. Voor de Individuele Aandelenportefeuille maken wij gebruik van de research en beleggingsfilosofie van Financiële Diensten Amsterdam (FDA). Deze op groei- en kwaliteitsaandelen gerichte research/strategie heeft een allocatie naar Europese en Amerikaanse aandelen. Het doel is de outperformance van de benchmark (MSCI World). Keuzes gemaakt in het Macrocomité ten aanzien van over- of onderwegen van aandelen en obligaties worden meegenomen voor de allocatie in de Individuele Aandelenportefeuille, voor de regio- en de sectorverdeling volgen wij de research van FDA. 

Auréus streeft er naar om correcte en actuele informatie te verstrekken afkomstig van betrouwbare bronnen, maar kan de juistheid en volledigheid van de informatie in deze publicatie niet garanderen. Aan deze publicatie kunnen derhalve geen rechten worden ontleend. Auréus aanvaardt geen aansprakelijkheid voor enige directe of gevolgschade voortvloeiende uit het gebruik van deze publicatie of de inhoud ervan. Deze publicatie is niet bedoeld als een aanbod of verzoek tot aan- of verkoop van een financieel instrument en moet evenmin worden beschouwd als een persoonlijk beleggingsadvies, aangezien de inhoud van deze publicatie niet is toegesneden op de individuele (financiële) situatie en doelstellingen van beleggers. Potentiële beleggers worden er nadrukkelijk op gewezen dat aan beleggen financiële risico’s zijn verbonden. Zij dienen dan ook goed kennis te nemen van de inhoud van relevante informatie over desbetreffende belegging (prospectus, informatiememorandum, essentiële beleggersinformatie, essentiële-informatiedocument etc.) en worden geadviseerd onafhankelijk advies in te winnen om zich een goed oordeel te kunnen vormen over die risico’s en/of deze risico’s passen in/bij hun beleggingsdoelstellingen, financiële situatie, risicoprofiel en risico acceptatie. De waarde van een belegging kan fluctueren. Het is mogelijk dat beleggers bij verkoop of beëindiging van hun belegging minder terugkrijgen dan hun inleg. In het verleden behaalde resultaten bieden geen garantie voor de toekomst.